Stichting Gambia Vooruit

Het is hoog tijd om iedereen te informeren over onze projecten.

Helaas kunnen we niet naar Gambia toe, omdat ook daar Corona heerst. We hebben veelvuldig contact met de hoofdmeesters en ze hebben het zwaar de laatste maanden. De scholen zijn gesloten en dat betekent in Gambia “geen werk, geen inkomen”. We hadden het plan opgevat om alle kinderen een zak rijst te geven, maar de schoolleiding geeft aan dat dit moeilijk te organiseren is aangezien er niemand op school is en de gezinnen soms verder weg wonen. We houden dit plan vast tot we er zelf zijn.

Veel gezinnen hebben het moeilijk en iedereen probeert iets te doen om geld te verdienen. Een van de juffen verkoopt pap op de markt, de hoofdmeester werkt ineens als metselaar wat hij bij de bouw van zijn eigen school heeft geleerd, een van de meesters brengt tonnen water naar bouwplaatsen. Veel verdienen ze niet maar ze doen tenminste iets.

De scholen staan leeg, maar ze gaan er dagelijks langs om te controleren. Wij hebben gemeend ze een steuntje in de rug te geven door een bijdrage te sturen voor zowel de schoolgebouwen waar ze bewaking bij moeten zetten als voor de leerkrachten zelf. Ze doen het zo goed op de scholen, deze leerkrachten willen we echt niet verliezen. We ondersteunen ze graag zodat, als de scholen weer mogen starten, ze direct aan de slag kunnen.

Gelukkig is er nog niemand ziek geworden, laten we hopen dat allen er heelhuids uitkomen zodat we de projecten weer op kunnen starten. Dat wensen we natuurlijk ook al onze lezers, vrienden familie enz.

Wilt u ons steunen, dat kan op rek.nr: NL 11 RBRB 0939718278

Stichting Gambia Vooruit
Thea, Jeannette en Liesbeth.

Hallo lezers van de nieuwsbrief

Hoogste tijd om even bij te praten.
De SGV school in Tawuto is klaar. Er staat een prachtige school met 4 lokalen en is volledig ingericht.
De uitbreiding met 2 lokalen is gesponsord door de stichting Onesimus uit Kampen.
Maar ook andere donaties hebben ervoor gezorgd dat de vloeren betegeld zijn, de school geverfd, extra toiletten bijgebouwd, meubels geplaatst enz.
We hebben gratis meubeltjes gekregen van de pastoor Middelkoop school uit Klazienaveen.
Deze 2^e hands meubels gaan nog zeker 15 jaar mee en waren net als de 2 nieuwe lokalen een klapstuk in het dorp. De ouders en belangstellenden hebben hun ogen uitgekeken met zoveel moois.
Ze zijn trots op de SGV school en nog trotser dat hun kinderen in eigen dorp onderwijs kunnen volgen.

De opening van de uitbreiding is met de kinderen en de leerkrachten gevierd.
We hebben met z’n allen gezongen op het speelterrein en na een aantal speeches de kinderen getrakteerd op drinken en koekjes.
De grootste verrassing was wel dat ze allemaal 1,5 kilo rijst mee naar huis kregen. In Nederland zou dit vreemd overkomen maar in Gambia is eten het belangrijkste onderdeel van de dag. Elke dag is het maar afwachten of er voedsel genoeg is voor vele gezinnen.
Nu kwam de rijst gratis met de 120 kinderen mee naar huis. Sommige families hebben meerdere kinderen op deze school, die hadden voor 2 dagen eten. Het sloeg in als een bom. Deze gift houden we erin, gaan we vaker doen. Het is een beetje werk voor ons maar voor zulke blije snoetjes doe je toch alles.

Het was een prachtig feestje met de kinderen en tegen de avond kwamen de leerkrachten naar “ons” favoriete restaurant om samen de opening met een maaltijd te vieren. Voor een enkeling was dit de eerste keer uit eten. “Zoveel geld voor dit eten kunnen wij niet betalen” zei een van de leerkrachten, “daar eten onze families een hele week van”. Ja, daar worden wij echt wel even stil van.
Ze hebben allemaal genoten van de maaltijd en iedereen heeft een woord van dank uitgesproken.
Het was een hartverwarmende bijeenkomst en zo hier en daar werd een traantje weggepinkt.

Natuurlijk hebben we ook de Bojangschool bezocht. Ze doen het zo goed hier. Altijd volle klassen en de sfeer is geweldig. We hebben een bedrag achtergelaten voor onderhoud.
Twee weken geleden kwam er een bericht met foto binnen dat het geld gebruikt is om de school weer netjes in de verf te zetten. Bojangschool we zijn trots op jullie.

Als laatste is de Herman de Grootschool aan de beurt. Hier zag alles er netjes en onderhouden uit.
De tegels die vorig jaar gelegd zijn zorgen voor veel minder stof in de lokalen, gezonder en fijner voor iedereen.  Er is een nieuwe juf aangetrokken voor de oudste kinderen, ze weet van wanten en de kids waren heel druk aan het schrijven in alle rust. Natuurlijk laten we hier ook een bedrag achter voor onderhoud. We zijn benieuwd waar het deze keer voor gebruikt gaat worden.

Naast het fijne bezoek aan Gambia zijn we in Nederland altijd bezig om presentaties te houden voor groepen, scholen of kerken. Het Hondsrug college heeft ons gevraagd om samen te werken aan onze projecten. Fantastisch, de MR van leerlingen heeft een foute truienactie georganiseerd met kerst en ervoor gezorgd dat we een mooi sponsorbedrag binnen kregen.

Afgelopen week bestond de school 25 jaar en mochten wij ons presenteren op het feest. Er is een mooi bedrag in onze giftbox gedoneerd en het Hondsrug College heeft dit bedrag verdubbeld. Onze dank is groot en de samenwerking is erg leuk.

Tot zover, zodra er weer wat te melden is hoort u van ons.

Grote dank aan iedereen die ons steunt.

Hallo Gambia vrienden en volgers

Het is een tijdje stil geweest qua informatie naar buiten maar we hebben niet stilgezeten.

Over enkele weken reizen we af naar Gambia om alle projecten te bezoeken, vrienden en kennissen terug te zien en met een nieuwe missie.

Twee jaar geleden hebben we de SGV school in Tawuto gebouwd en de opening groots gevierd met de dorpsbewoners. Na een aantal maanden zat de school vol, veel ouders uit omliggende dorpen besloten ook hun kinderen naarde SGV school te sturen. Vijftig kinderen per klas, dat is echt te veel. Er zijn niet genoeg tafels en stoelen, de helft van de klas zit op matten op de grond.

Niemand had kunnen bedenken dat het zo’n vaart zou lopen. Al snel deed zich dus het probleem voor dat er meer lokalen nodig waren  om in de behoefte te kunnen voorzien.

De Stichting is met dit verhaal terug gegaan naar de Stichting Onesimus in Kampen, sponsor van de SGV school,  om met elkaar te kijken of er mogelijkheden zijn voor uitbreiding. Na een aantal maanden kregen we groen licht en tot onze grote vreugde mogen we 2 lokalen bijbouwen en een extra toiletgroep.

We hebben een aannemer in de arm genomen die de uitbreiding van de  Bojangschool uitgevoerd heeft en waarvan we zeker weten dat hij goed werk levert. Samen met meester Momodou gaat hij het project uitvoeren. De plannen en tekeningen zijn klaar en de mannen hebben er zin in, wij niet minder trouwens.

We zijn er alleen nog niet, als de lokalen klaar zijn moeten ze ook nog ingericht worden. Schoolmeubels en leermiddelen moeten aangeschaft worden, sportmaterialen, speelgoed en noem maar op.

Binnenkort horen jullie meer van ons en zullen we foto’s plaatsen van de bouw.

Wilt u ons steunen kijk dan even op de website www.stichtinggambiavooruit.nl

Groeten
Stichting Gambia Vooruit
Jeannette, Thea en Liesbeth

Hallo Gambia volgers.

Hierbij even een update van de Stichting Gambia Vooruit.

In december 2015 is de SGV school in gebruik genomen. De school is gestart met 48 kinderen maar inmiddels groeit de school uit tot een bloeiend middelpunt van het dorp.

Het aantal kinderen is gestegen naar 82. Geweldig goed nieuws maar levert ook kleine probleempjes op. Natuurlijk had niemand kunnen bedenken dat de groei van de school zo snel zou gaan. Inmiddels hebben we een tekort aan meubeltjes en zitten er veel kindjes op de vloer. Ook al zitten ze dan op matten erg bevorderlijk voor het leren schrijven is het niet.

Andere ontwikkelingen zijn ondertussen in volle gang.
De school had nog geen waterleiding en de mogelijkheid om een aansluiting te maken op het waterleidingnet is er nog niet. Daarom is besloten om een diepe put te graven zodat er vers water op het terrein van de school beschikbaar komt. De put wordt met de hand gegraven en is 10 meter diep. Anke Roos en Mariëtte Jonkman uit Emmen hebben zich ingezet om dit te realiseren. Tot nu heeft er steeds iemand water moeten halen in jerrycans op een afstand van meer dan een kilometer.
Waarschijnlijk kan de put vanaf volgende week in gebruik genomen worden.

Een andere leuke ontwikkeling is dat er al een aantal kinderen gesponsord wordt.
Dit is een fantastische manier om de school draaiende te houden. Een deel van het geld is voor het kind, een deel voor leermiddelen en een deel voor onderhoud van de school.
Een heel jaar naar school gaan kost €50,-

Over ontwikkeling gesproken, de eerste kinderen spreken al een aardig woordje Engels. Daar waar we eerst niet met elkaar konden communiceren gaat dat nu al veel beter.
Dit is geweldig om te zien en te beleven.

Kortom, het geld wat besteed is aan de bouw en vooral aan het onderwijs voor deze kinderen is niet voor niets geweest. Maar natuurlijk willen we graag verder helpen en vragen daarom uw steun. Onze eerste zorg is uitbreiding van het schoolmeubilair en als de kans zich voordoet nog een extra lokaal.

Wilt u dit initiatief steunen kan dat op rekeningnummer:
NL11RBRB093.97.18.278 t.n.v. Stichting Gambia Vooruit.

Hallo vrienden, volgers en belangstellenden.

Van 26 oktober tot 14 november zijn we op reis geweest voor de Stichting.

Met twee grote opdrachten op zak arriveren we in Gambia.
1. Opening van de nieuwe SGV school waar vanaf februari aan gewerkt is.
2. Een plavuizen vloer voor de Herman de Grootschool.

1 . Dankzij de Stichting Onesimus in Kampen, de Zuiderkerk in Emmen en vele andere gulle gevers hebben we een derde school kunnen realiseren in een van de kleine dorpen in Gambia. Deze keer in Tawuto. De dag na aankomst gaan we direct een kijkje nemen in deze SGV school. SGV staat voor Stichting Gambia Vooruit. Het is door de nadrukkelijke wens van de hoofdmeester zo genoemd.  Bij aankomst staat er een prachtig schooltje dat bijna klaar is.
De toiletten moeten nog afgebouwd worden, zo hier en daar wat verfwerk en het schoolterrein moet vlak gemaakt worden en ontdaan van bouwafval, voor de rest ziet het er heel  mooi en vooral gezellig uit.
De school is een aantal weken geleden gestart en er zitten inmiddels 40 kinderen in de klas. Er zijn best nog wat probleempjes. Er is nog niet genoeg meubilair voor de school dus zetten ze gewoon twee kindjes op  een stoeltje. Tja, klinkt raar maar hier kan dat. We bestellen direct extra meubilair zodat er binnenkort 2 klassen ingericht kunnen worden. Voor de hoofdmeester bestellen we een grote tafel en stoelen voor in zijn kantoortje. Hij werkt al jaren als leraar maar vertelt ons dat hij nog nooit een eigen kantoor met een eigen tafel gehad heeft.  Meester Momodou is heel blij want vorige week heeft hij ook nog bezoek gehad van 2 jonge dames uit Emmen, Mariette en Anke, die hem gaan helpen bij sponsoring van de schoolkinderen. Geweldig nieuws en het zal de school zeker de eerste jaren extra hulp en mogelijkheden bieden.

De schoolspullen die we gekregen hebben van de Groen van Prinstererschool in Emmen zijn gearriveerd met de container.
Puzzels, reken- en taalspellen, speelgoed, keukentje, poppenhuis en noem maar op pakken we met elkaar uit en richten de lokalen in.

Elke dag gaan we even naar de nieuwe school om de voortgang in de gaten te houden. Natuurlijk moet er ook een openingsfeest georganiseerd worden. Hiervoor gaan we met hoofdmeester Momodou, juf Fatou  en een aantal moeders om de tafel om te bespreken wat ze willen. De moeders willen graag koken bij de school zodat alle bezoekers bij de opening te eten krijgen. Alle ingrediënten worden op papier gezet en wij worden uitgenodigd om met deze dames naar de markt te gaan om alle inkopen te doen. Even voor uw beeld, de pannen moeten gehuurd worden, stoelen moeten gehuurd worden,  een muziekinstallatie met microfoon moet gehuurd worden,  kookhout moet gekocht, rijst en alle ingrediënten, drinken voor jong en oud.  Wij gaan de volgende dag met de dames naar de markt, dit is een happening op zich. Mooi om te zien hoe de vrouwen dit elke dag doen en hoe goed ze kunnen afdingen bij alles wat ze kopen. Koken voor 300 bezoekers is natuurlijk geen dagelijks werk. Het is een spannende dag voor de dames om alles voor elkaar te krijgen. Afgeladen met rijst, groenten en kip gaan we in 2 taxi’s terug, inmiddels zijn de pannen en de stoelen bij de school gearriveerd op een ezelwagen, prachtig.

De officiële opening is een groot succes. Bijna 300 gasten en een groepje hoogwaardigheidsbekleders zoals de Imam, de Pastor, schooldirecteuren uit de omgeving, de Alkalo (het dorpshoofd) , de laatste gaan speechen. Wat extra mooi is om mee te maken, in het dorp wonen moslims en christenen gebroederlijk bij elkaar en de kinderen gaan nu samen naar school.  Uiteindelijk houden wij zelf nog een korte speech en met het overhandigen van een nieuwe schoolbel wordt de school officieel open verklaard. Het feest kan beginnen, eten, drinken, muziek en dans. Dansen zit ze hier in het bloed, klein en groot, alles staat te swingen. Het feest gaat door tot het donker wordt. We gaan blij en voldaan naar huis en praten nog lang na over deze prachtige dag. We gaan pas slapen als onze fles wijn leeg is.

Het tweede project loopt erg gesmeerd. We vragen de mensen die de tegelvloer gelegd hebben in de SGVschool of ze ons willen helpen bij de Herman de Grootschool. Het is een team van zes mannen die goed op elkaar ingespeeld zijn. Ze willen graag want het werk ligt hier niet voor het oprapen. We gaan met de mannen mee naar een grote loods waar ze tegels verkopen. Het wordt weer een grote happening want 3 blanke vrouwen komen hier niet vaak. Iedereen wil kennis met ons maken. Het kost dus nogal even tijd om tegels uit te zoeken en te kopen. De familie de Groot uit Emmen heeft geld geschonken voor deze vloer en wij zijn superblij want de oude cementvloer is er slecht aan toe. De buurman van de tegelboer verkoopt cement, dat is handig. Het feest begint opnieuw, iedereen wil kennis maken en met ons op de foto. Ach het heeft ook wel wat hoor bij de Gamma overkomt ons dit nooit.  Als alles afgerekend is wordt er een vrachtwagen bijgeroepen die direct alle spullen naar de school brengt. De tegelzetter rijdt mee om de weg te wijzen. Er zijn immers geen straatnamen dus de Tomtom werkt hier niet. Wij gaan verder om een vrachtwagen zand te bestellen voor het maken van de cementvloer. Bij aankomst staat er een serie vrachtwagens volgeladen in de rij te wachten op klanten. Boter bij de vis, betalen en meerijden naar de Herman de Grootschool. Zo dat heeft ongeveer een dag gekost maar alles is er. Op zaterdag en zondag zijn de mannen aan het werk en als we in de middaguren gaan kijken is er al een lokaal klaar. Op zondag gaan we weer en het tweede lokaal is nu ook klaar. Aangezien er nog tegels over zijn besluiten we een serie bij te kopen zodat we het kantoor en de bergruimte er gelijk bij kunnen doen en ja, dit kan gewoon op zondag. Na twee dagen hard werken ligt alles op zijn plek. We zijn trots dat het zo goed gelukt is en wat zal er nu minder stof in de lokalen liggen. Een mooie schone leeromgeving voor de kinderen, er wordt veel gezongen geklapt en meegestampt met de voetjes in het onderwijs hier. Geen stofwolken meer, fantastisch. Meester Amadou is blij en bedankt iedereen voor zijn hulp.

De Bojang Nursery School wordt natuurlijk ook weer bezocht. Het gaat hier erg goed, mede dankzij verschillende sponsors  uit Nederland, Engeland en Zweden hebben ze het beter dan andere scholen. Ze hebben zelf gezorgd voor meer sponsors en dat doen ze goed. We laten een bedrag achter omdat er dakplaten lek zijn en deze met spoed vervangen moeten worden. Het is leuk om de leraren en kinderen weer te zien en vooral dat het zo goed gaat. Ze hebben zelfs een kleine bibliotheek ingericht, geweldig.
We hebben niet zoveel nieuws van de Bojang deze keer omdat we druk met de twee andere scholen zijn.
We zijn wel heel trots op ze. De kinderen die van deze school afkomen en doorgaan hebben een geweldige basis en vaak een voorsprong op andere kinderen.

Naast alle bezoeken aan de 3 schooltjes  gaan we ook op familiebezoek bij een aantal gezinnen die al vele jaren hulp krijgen van onze stichting. Iedereen is gezond en we geven rijst en andere etenswaren zodat ze het even wat gemakkelijker hebben.
Verder bezoeken we nog enkele scholen waar we kinderen sponsoren. Het is altijd fijn om te zien dat ze op school zijn en niet weten dat wij komen. Voor ons het bewijs dat het geld van alle gulle gevers goed besteed wordt.

Al met al gaan we na 3 weken heel tevreden naar huis en de hitte van Gambia laten we achter ons. Dat was wel een beetje afzien, 36 graden en een hoge luchtvochtigheid, het maakt je behoorlijk moe en je hebt het gevoel dat alles in slow motion gaat. We zijn al weer aan het werk en kijken met een  warm gevoel terug op wat er gerealiseerd is.

Natuurlijk sluiten wij niet af voordat we alle sponsors, helpers en belangstellenden bedankt hebben voor de hulp die ons geboden wordt.

We blijven het herhalen, zonder jullie zijn wij niets.

Jeannette, Thea en Liesbeth.

Lieve Gambia vrienden

Tijd voor een update.

In februari zijn we als stichting naar Gambia geweest met de opdracht om een stuk land aan te kopen voor de bouw van een  school. Onvoorstelbaar maar dankzij een groep sponsors is het gelukt om voor de derde keer te starten met een project.
In het dorp Tawuto ( zeg Tauwto) is geen Nursery school en de jongste kinderen gaan niet naar school omdat ze anders tien kilometer moeten lopen ’s ochtends.
In samenwerking met Momodou Jobe, een leraar die we al 10 jaar kennen, hebben we een landje uitgezocht op een cashewnoten plantage.
Het land is 40 bij 40 m2 en de bomen blijven staan om zo veel mogelijk schaduw te houden  voor de kinderen als ze straks buiten gaan spelen.
We hebben er een hele week over gedaan om het land aan te kopen. De eigenaar vroeg te veel geld.

Maar ja, de aanhouder wint. Na een week is de koop gesloten en Momodou heeft een vreugdedans om de tafel gedaan. We hebben er vreselijk om gelachen want we zaten midden  in een restaurant.
Aangezien Momodou een goede telefoon tot zijn beschikking heeft maakt hij overal foto”s van om te bewijzen dat het goed gaat met de bouw.

Direct na ons vertrek is men begonnen een klein  aantal bomen te rooien om plaats te maken voor een bouwplaats. Daarna is het landje schoongemaakt van onkruid en bouwklaar gemaakt.

Vorige week is Jeannette naar Gambia geweest en mocht daar tot haar grote verrassing de eerste steen leggen.

De school schiet nu uit de grond en het enthousiasme waarmee gebouwd wordt is hartverwarmend.

In het najaar gaan we er nogmaals naar toe om de officiële opening bij te wonen.

Ondertussen zitten we niet stil. We hebben  presentaties gegeven in de Zuiderkerk en de Opgang. Daar zijn we verrast met  prachtige giften die de school zullen helpen met de aanschaf van leermiddelen, inrichting en het leggen van een tegelvloer.
De stichting Onesimus uit Kampen is de sponsor voor de bouw van de school zoals in de vorige nieuwsbrief te lezen is.
Op de foto’s kunnen jullie zelf meekijken naar het leggen van de eerste steen en de voortgang  van de bouw.

Hallo lezers

Graag willen we jullie op de hoogte brengen van onze plannen.
Het is een tijdje rustig geweest maar we hebben niet stil gezeten.
Het ziet er naar uit dat we nogmaals een school gaan bouwen. Dankzij de stichting Onesimus uit Kampen en de Zuiderkerk in Emmen  zijn we, plannen aan het ontwikkelen.
Het is de bedoeling dat we eind januari naar Gambia gaan om een stukje grond aan te kopen. Het is in Tawto Village en de behoefte aan onderwijs is hier erg groot. We hebben al jaren contact met een leerkracht die we het enorm gunnen om een Nursery school te starten.

Momodou Jobe

Hij heeft op verschillende scholen gewerkt maar wil graag in dit dorp iets ontwikkelen voor de allerarmsten. Jeannette is er in de herfstvakantie geweest en heeft de grond gezien. De eerste contacten zijn gelegd.

Een Gambiaanse architect is bezig de school te tekenen. De globale tekeningen zijn er  al.

De dorpsbewoners willen heel graag  meewerken.
Er moet nog een begroting gemaakt worden van de kosten en daar is het wachten nu op. Ondertussen zij wij bezig om zelf voorbereidingen te treffen en contacten te leggen. We hebben pasgeleden weer een presentatie gegeven na afloop van de zondagdienst in de Zuiderkerk. De steun die we daar krijgen is hartverwarmend.
Binnenkort gaan we weer in overleg met de stichting Onesimus uit Kampen. We hopen dat we  de financiën voor elkaar kunnen krijgen zodat we nog meer kinderen onderwijs kunnen bieden.

We blijven het zeggen, het is een beetje onze slogan geworden.

 Education is the light of life.

In januari wordt tevens het schoolgeld voor de sponsorkinderen betaald en bezoeken we alle projecten, dus werk aan de winkel!!

Het Gambiateam houdt jullie op de hoogte van alle ontwikkelingen.

Thea
Jeannette
Liesbeth

Het Gambiateam

Hallo vrienden van Stichting Gambia Vooruit

Graag willen we jullie vertellen over de resultaten van onze reis naar Gambia eind november.

Het doel dit jaar: Een ambulance kopen en wegbrengen naar het dorp Fatako.

Een bijzonder doel deze keer omdat we ons voorheen alleen met scholen beziggehouden hebben.

Twee jaar geleden hebben we een reis door het land gemaakt en hebben overnacht in dit dorp.

Er is een kleine school aanwezig in Fatako en een pomp van Unicef voor water.

Verder is er niets. We hebben de bevolking gevraagd wat ze het meest nodig hebben.

Het antwoord, u begrijpt het al, een auto die als ambulance kan dienen.

Aangezien het met onze scholen erg goed gaat hebben we gemeend met dit idee aan de slag te moeten gaan.

Twee jaar later is het dan zo ver. Dankzij sponsoring is het mogelijk geworden om in Gambia een oude landrover op te kopen, aan te passen en te zorgen dat het als ambulance ingezet kan worden.

Dit gaat niet zonder slag en stoot, je moet er elke dag achteraan om te controleren hoe ver men is. We hebben iedereen flink achter de broek gezeten om de klus zo snel mogelijk te klaren. Snel is echter een woord wat men niet kent in dit deel van Afrika. Beloftes komt men uiteindelijk wel na maar nooit in het tijdsbestek wat er voor staat. Europees denken werkt hier niet, dus elke dag vol belangstelling naar de garage en zeggen hoe geweldig ze het doen en hoe blij we zijn. Veel foto’s maken helpt ook, vooral als je zegt dat we alles aan de sponsors laten zien.

Tien dagen na aankomst is de auto klaar, yes yes yes, nu kunnen we op reis.

Iedereen is opgewonden en vol spanning. De chauffeur van de ambulance, aangewezen door de inwoners van Fatako, is speciaal naar de kust gereisd om zelf de ambulance naar zijn dorp te kunnen brengen. Hij is stil en erg onder de indruk als de auto voor ons hotel afgeleverd wordt. De eerste tien minuten is hij niet in staat om te praten, zelfs wij zijn er stil van en dat is bijzonder.

We laden de achterbak helemaal vol met verhuisdozen. Kleding, dekens en gebruiksvoorwerpen gaan mee om uit te delen in het dorp. Alles gekregen van sponsors in Nederland.

Daar gaan we, twee auto’s, volgeladen, zes reizigers, hete zon, geen airco, stof, water en zweet, acht uur rijden, lange dag, ezels koeien geiten kinderen apen op de weg, maar uiteindelijk komen we in het donker aan in Fatako. We zien geen hand voor ogen want het is hier aardedonker. Er is eten gekookt voor ons, heerlijke rijst met iets van vlees en een kruidige saus. Heerlijk. We krijgen een piepklein kamertje met een tweepersoonsbed van bamboe stokken. Help, we zijn met z’n drietjes.

Dan maar over dwars en een doos onder onze voeten zodat het bed past bij onze lengte.

We kunnen er een ellenlang spannend verhaal van maken, maar uiteindelijk is de bevolking van het dorp enorm blij met de ambulance en na het uitdelen van de meegebrachte spullen vindt er een enorm dansfeest plaats. Fantastisch.

Het plan om misschien ook nog een medische post te bouwen in de toekomst wordt direct geschrapt als we te horen krijgen dat er op 18 kilometer afstand een klein ziekenhuis gebouwd wordt. Voorheen was het 50 kilometer. De reistijd naar het ziekenhuis is meer dan gehalveerd. Drie dagen blijven we in het dorp en mensen dat is afzien.

Er is helemaal niets te doen. In de ochtenduren werkt men op het land. De rest van de dag is men bezig met eten koken en water halen. Er is geen elektriciteit of stromend water. Zand is er in overvloed. De kinderen zijn erg vuil en stoffig en een snotneus hebben ze allemaal. Wat een leven. Toch is iedereen blij en vol belangstelling.

Als we na 3 dagen de reis naar de kust aanvaarden zijn we zwijgzaam en of je wilt of niet, het zet je tot nadenken.

Na een lange reisdag duiken wij het zwembad in, zij blijven achter in de stof.

Wij vinden verkoeling onder de douche en met koude drankjes, zij blijven achter in de hitte.

De laatste dagen van ons verblijf besteden we aan de scholen. Er vinden verschillende vergaderingen plaats. Zowel de Bojangschool als de Herman de Grootschool doen het goed. Beide scholen krijgen een pakket leerbenodigdheden voor het hele jaar. Potloden, schriften, gum, puntenslijpers, schriften enz.

Verder wordt er een plan gemaakt voor onderhoud van de schoolgebouwen. We zien er streng op toe dat de gebouwen er schoon en netjes uitzien en goed in de verf zitten. Daar krijgen de scholen een budget voor van de Stichting.

Graag willen we een aantal sponsors met naam noemen omdat hun inzet heel groot geweest is voor de realisatie van de ambulance.

De Zuiderkerk in Emmen

PKN kerk Het Anker in Emmercompascuum.

Manon en Nico. De gele koets.

De kinderen van groep 8 van de basisscholen in Nieuw Weerdinge. Kleve Project.

Tot zover, rest ons alleen om alle sponsors te bedanken voor alle geweldige giften die het ons mogelijk maken om de mensen daar te helpen. Onze dank is groot.

Thea Haitel        Jeannette Omvlee        Liesbeth Berends